- айбықадам
- сын. жерг. Көкбет, долы, әдепсіз. А й б ы қ а д а м қатындардан аулақ жүргеннен жақсысы жоқ (Ауызекі тіл.).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
айбықан — (Қ орда: Қарм., Сыр., Тер., Жал.) өте бұзық адам. Кейде малға да айтылады. Ол өте а й б ы қ а н адам болды ғой. Ферманың не бір а й б ы қ а н бұқалары бар Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
айбықы адам — (Өзб., Бұх.) қыңыр, шәлкес мінезді адам … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі